داریوش اقبالی، متولد ۴ فوریه ۱۹۵۱ در تهران، ایران، خواننده و ترانهسرای برجسته ایرانی است. او به خاطر صدای گرم و حزین باس خود شهرت دارد که هم در بالادهای احساسی و هم در ترانههای سیاسی طنینانداز میشود.
فراتر از دستاوردهای موسیقاییاش، داریوش یک فعال اجتماعی و بشردوست متعهد است. او بنیانگذار بنیاد آینه است، سازمانی که بر بهبود و بازپروری افراد مبتلا به اعتیاد تمرکز دارد.
داریوش سالهای کودکی خود را در کرج و کردستان گذراند. استعداد موسیقیایی او در سن ۹ سالگی کشف شد و این آغاز مسیر او در دنیای موسیقی بود.
در طول دوران حرفهای گستردهاش، داریوش آلبومها و تکآهنگهای متعددی منتشر کرده و طرفداران بسیاری در میان فارسیزبانان سراسر جهان به دست آورده است. موسیقی او اغلب به مضامینی مانند عشق، عدالت اجتماعی و فعالیتهای سیاسی میپردازد که نشاندهنده تعهد او به مسائل جامعه است.